Dat is niet altijd zo, Channah.
Ik ben een paar jaar geleden gesteriliseerd.
Ik menstrueerde 3 maanden niet en dan 3 maanden aan 1 stuk door. En steeds naar de drogist om weer een zwangerschapstest te halen en dat terwijl mijn kinderwens meer dan vervuld was. Na 3 gezonde kinderen wilde ik dat niet meer en ondanks de leeftijd van mijn gynaecoloog detijds (bijna met pensioen) kon hij zich heel goed indenken dat ik die spanning rondom mijn menstruatie niet meer wilde.
Eigenlijk stond ik met 10 minuutjes weer buiten en 3 weken later was het al gebeurd. Ik heb er geen moment spijt van gehad, want ondanks mijn problematische menstruatie weet ik vrijwel zeker dat ik geen kinderen meer “kan” krijgen.
Baarmoeder eruit is een ander verhaal. Ze hebben jarenlang van alles geprobeerd, niets hielp.
Eruit halen doen ze niet voordat alle stappen genomen zijn die er vallen te nemen.
Maar weet je, als je de stad niet meer in kan, voor een uurtje, met een rok of een witte broek aan, dan kun je gerust zeggen dat het je sociale leven belemmert.
Op dit moment sta ik onder 3 gynaecologen die samen overlegd hebben dat dit zo niet verder kan. 1 is mijn eigen gyn. Dan nog een vrouwelijke, die had ik een keer als invaller, maar die is zich met mij blijven bemoeien ;-)
En dan nog iemand die assisteert bij de operatie die ik 15 september krijg.
En geen van 3-en deed moeilijk over een evt. kinderwens. Het is 1 keer ter sprake gekomen en na een duidelijk antwoord van mijn kant was het onderwerp afgesloten.