nou ik heb vrouwen gezien die volledig bellemmerd werden in hun dagelijkse bezigheden en ritme…en niet even …maar heeeeeeeeeeeel lang…zo erg dat ook relatie's verbroken werden…
laat de natuur lekker zn gang gaan?…hmm ben ik het dus niet helemaal mee eens… (als het houdbaar is zeg ik ja…) maar als het niet houdbaar is..zeg ik nee..dan moet je zon vrouw helpen..
ik mag ook hopen dat jullie niet met alles bedoelen laat de natuur zijn gang maar gaan…
Is dat nog steeds zo?
Ik wilde voordat ik trouwde al gesteriliseerd worden, dat was in 1969. Ik heb nooit kinderen gewild, maar dat lukte dus van geen kanten. Een paar jaar daarna deed ik opnieuw een poging. Toen kreeg ik te horen dat iedere vrouw kinderen wil, en dat het daarom niet doorging. Ik antwoordde dat ik dan waarschijnlijk geen vrouw was…. ;.-)
In die tijd kon je de pil niet eindeloos doorrslikken, en tijdens zo'n verplichte pilpauze ben ik ondanks secuur gebruik van andere voorbehoedsmiddelen op mijn 29e toch zwanger geraakt. Van korte duur, want ik heb het weg laten haeln. En zelfs daarna kon ik mij niet laten steriliseren. Als reden daarvoor werd aangevoerd dat het een definitieve keuze is. Alsof het krijgen van kinderen dat niet is.
Uiteindelijk is het na veel gezeur en gezeik, en doorzettingsvermogen van mij, op mijn 34e gelukt. Gerechtigheid!
Dan ben je super vruchtbaar.
@Channa De reden dat ze op jonge leeftijd geen sterilisatie doen is dat je als vrouw zijnde misschien spijt krijgt en dan kan het niet ongedaan worden gemaakt. Sommige vrouwen willen geen kinderen maar rond hun 35e gaat de biologische klok toch tikken. Ik wilde me 2 jaar geleden laten helpen omdat ik verhoogde kans op trombose heb en ik de pil beter niet meer mocht slikken. Ik ben daarom maar weer aan het spiraal gegaan, 5 jaar geen omkijken naar en sterilisatie zit tegenwoordig niet meer in het vakantie pakket wou ik zeggen… ik bedoel dus ziekenfonds pakket.
Maar goed we dwalen denk ik teveel af, het ging over overgangsproblemen.
Veel vrouwen willen wél kinderen, of nemen ze maar omdat het zo hoort. Dat is ook niet ongedaan te maken als ze spijt krijgen, terwijl het resultaat van die ‘keuze’ vele malen schadelijker is, niet alleen voor de vrouw, maar ook voor het/de kind/eren.
Maar zelfs als je wél gebaard hebt - lees de reactie van Serine waar ik op reageerde - en gesteriliseerd wil worden moet je anno 2009 blijkbaar nog steeds strijd leveren om de regie over je eigen leven te houden.
Dat gebeurt dus wel. Ben blij dat ik niet zomaar een arts vertrouwde…anders had ik nu een enorme darmverzakking gehad….en dat is nog vervelender dan een baarmoeder verzakking. Vertrouwen in een arts zomaar hebben is iets van 50 jaar terug, toen had een arts altijd gelijk…
Nu niet meer, we zijn mondiger geworden, en ook artsen kunnen fouten maken, net zoals een kapster je kan verknippen!
San
De vrouw van mijn vader was 26…een hele weg, maar ze kreeg het wel voor elkaar.
“Ik heb geen kinderen, ik wil geen kinderen, wilde ze vroeger niet, en later wil ik ze ook niet!”
Een hele weg..maar ze kreeg wel haar zin. Als je maar goed kunt onderbouwen gebeurt het dus best op erg jonge leeftijd.
Ik moet eerlijk bekennen, als ik zie hoeveel sterilisaties weer ongedaan moeten worden…vind ik het best logisch dat ze daar een leeftijdgrens aan zetten. Gezondheidzorg kost genoeg, en wispeltruigheid nog meer. Dus een beetje kan ik er wel inkomen. Jammer voor de vrouwen die er zeker van zijn, maar dus wel te begrijpen dat ze het niet zomaar doen.
SAn
Dat is niet altijd zo, Channah.
Ik ben een paar jaar geleden gesteriliseerd.
Ik menstrueerde 3 maanden niet en dan 3 maanden aan 1 stuk door. En steeds naar de drogist om weer een zwangerschapstest te halen en dat terwijl mijn kinderwens meer dan vervuld was. Na 3 gezonde kinderen wilde ik dat niet meer en ondanks de leeftijd van mijn gynaecoloog detijds (bijna met pensioen) kon hij zich heel goed indenken dat ik die spanning rondom mijn menstruatie niet meer wilde.
Eigenlijk stond ik met 10 minuutjes weer buiten en 3 weken later was het al gebeurd. Ik heb er geen moment spijt van gehad, want ondanks mijn problematische menstruatie weet ik vrijwel zeker dat ik geen kinderen meer “kan” krijgen.
Baarmoeder eruit is een ander verhaal. Ze hebben jarenlang van alles geprobeerd, niets hielp.
Eruit halen doen ze niet voordat alle stappen genomen zijn die er vallen te nemen.
Maar weet je, als je de stad niet meer in kan, voor een uurtje, met een rok of een witte broek aan, dan kun je gerust zeggen dat het je sociale leven belemmert.
Op dit moment sta ik onder 3 gynaecologen die samen overlegd hebben dat dit zo niet verder kan. 1 is mijn eigen gyn. Dan nog een vrouwelijke, die had ik een keer als invaller, maar die is zich met mij blijven bemoeien ;-)
En dan nog iemand die assisteert bij de operatie die ik 15 september krijg.
En geen van 3-en deed moeilijk over een evt. kinderwens. Het is 1 keer ter sprake gekomen en na een duidelijk antwoord van mijn kant was het onderwerp afgesloten.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's