Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Channah
Even een aanvulling. Niet iedereen lijdt onder die overgang.
Zie mij. Op mijn 37e (we hebben het nu over het jaar 1984) werd mijn menstruatie onregelmatig, en werd ik daaraan voorafgaand ‘jankerig’. Ik kon dan huilen om alles, zelfs om domme Nederlandstalige liedjes, als ik die toevallig hoorde. En ik had ernstige slaapproblemen. Nu had ik daar alle redenen toe. In dat jaar was mijn broer plotseling op 33-jarige leeftijd overleden, mijn beste vriendin was voorgoed naar het buitenland vertrokken, en mijn werkplek werd wegens bezuinigingen opgeheven, waardoor ik elders binnen de orgamisatie en veel minder prettig, terechtkwam.
Bij toeval las ik een jaar later, en nog steeds een klein beetje uit balans, een artikel in Opzij over vrouwen die vroeg in de overgang komen. Daar herkende ik veel in, dus ik wendde mij tot mijn huisarts. Eerste reactie: “Je bent veel te jong om in de overgang te zijn”. Ik heb mij daar niet door laten intimideren, en heb mij door laten sturen naar de gynacoloog, die mij 3 jaar daarvoor gesteriliseerd had. Na onderzoek bleek dat ik inderdaad in de overgang was.
Nou, dat scheelde een slok op een borrel. Als ik jankerig werd door bijvoorbeeld een en passnat gehoord fragment van een lied van André Hazes, dan dacht ik: “Ach, het is de overang maar.” En dan was het over.
Op mijn 42e was ik overal vanaf. Als ik in die tijd 5 opvliegers heb gehad is het veel, ik kan mij dat nauwelijks herinneren.
Heerlijk om nooit meer ongesteld te zijn! Heerlijk om niet meer aan die, in mijn geval slechts geringe stemmingswisselingen te te lijden.
