Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Sandy
Daar ben je immers nooit te oud voor….
weet je wat ik zo naar vind, ik heb al diverse mensen in mijn nabijheid verloren die net voor hun65e doodgingen.
dan heb je heel je leven gewerkt uitgekeken naar je aow en vrijheid en dan maak je het niet mee.
ik vind 65 ook oud genoeg en als je dan nog goed fit bent zoals tegenwoordig best veel mensen dan kan je nog lekker genieten.
maar mijn vader zei altijd tegen mij als jij zou oud bent dus 65 dan is het geld op en ik geloof dat hij gelijk krijgt.
groetjes greet
Wij zijn resp 62 en 71 jaar.
Mijn man ging met pensioen toen hij 65 was.
Een jaar heeft hij thuis gezeten en genoten van zijn vrijheid.
Daarna heeft hij zich ingescheven bij een Uitzendbureau voor 65 plussers en kreeg achterelkaar baantjes aangeboden.
Dat varieerde van een paar uur per week tot meer dan 30 uur per week.
Hij heeft dit gedaan tot hij bijna 69 jaar was en ja….hij reed op een vrachtwagen of in een personenwagen.
Door omstandigheden (en niet zijn gezondheid) is hij ermee opgehouden en nóg zegt hij wel eens ,als er weer iets aangeboden wordt:“Zal ik ?”
Zelfs ik, met mijn 62 jaar, kan zo partime werk krijgen.
En dan het liefst zou ik werken als chauffeur.
Wat is oud?
Dus ik ben een omaatje die met een slakkegang over de snelweg zou rijden?
Vergeet het maar.
En manlief ook niet.
We genieten van onze pensioenen en zijn blij, dat we deze “crisis” niet meer werkend (afhankelijk) hoeven mee te maken.
En wat Paul zegt: de jongeren betalen voor de ouderen van nu..
Prima.
Mijn man heeft ook jarenlang betaald.
Alleen heeft hij nooit de mogelijkheid gehad om tot zijn 25e te kunnen studeren.
Nee, met 15 jaar was hij al hard aan het werken.
En onze pensioenen worden nu 5 jaar bevroren en toch gaan we niet klagen: we hadden het (te) goed en een stapje terug doen?
Niks mis mee.
Burn outs bestaan al zo lang…alleen was de uitdrukking anders.
Maagzweer,overspannen, oververmoeid.
En wij gaan ook met de technologie mee…we hebben beiden een pc en vooral ik (het heeft mijn interesse) volg het op de voet.
En zo kan ik mijn man ook wat bijleren en hij vindt het geweldig.
Wat leeftijd betreft zal ik wel de oudste zijn hier, maar geestelijk….nee.
Gelukkig is onze gezondheid redelijk tot goed.
Maar dat mág…met onze leeftijden.
dat maakt niet uit Sandy,
Zoals het er nu uitziet zullen we allemaal wel een er een nieuwe baan moeten gaan zoeken of je nu in de 20, 30, 40 ,50 of 60 ben. Het gaat allemaal een stuk moeilijker dan vroeger en hoe ouder je bent hoe minder kans je krijgt. Dus ook met het door werken tot je 67ste.
Ik vind dat ze werkjaren moeten invoeren en niet de leeftijd.
Kijk, en van zo'n bericht wordt ik nou heel erg blij!!!! Jeetje, mijn moeder is 62 jaar en die heeft zowat meer energie dan ik zeg….. die staat volop in het leven eigenlijk. Weduwe geworden toen ze 48 was, en die haalt er nu alles uit wat erin zit, en als ik die geestdrift en kracht zie, pfffff, daar kan menig jongere nog een voorbeeld aan nemen. Want ze wandelt en onderneemt aktiviteiten met een conditie waar menig jongere een puntje aan kan zijn.
Mijn vader heeft altijd een eigen bedrijf gehad en het was om 5 uur beginnen en om 20 uur thuiskomen, dus genoeg afgedragen. Helaas heeft ie daar niet van mogen genieten, wel zijn gezin goed achterlatend. En wat ik eigenlijk wil zeggen; 62 jaar/64 jaar het is piepjong. Vervelend voor de mensen die last hebben van het ouder worden, overbodig lijkt mij!!!! En laat de mensen die het nodig hebben om te genieten dat ook gewoon doen. En wat zegt leeftijd;? Ik ben iemand die denkt, leeftijd doet niet terzake, er zijn culturen waarin ze niet eens weten hoe oud ze zijn of wanneer ze geboren zijn, Totaal onbelangrijk. Een van de redenen dat ik niet stilsta bij verjaardagen, erg westers, maar totaal onnodig.
