Geeft niets, het is juist goed om het bespreekbaar te maken!
Mijn verhaal gaat over een slimme meid van in de veertig, nederlandse met 2 kinderen. Ook hier van alles aangedragen maar ook hier de enorme angst hoe straks verder, hoe gaat het financieel etc. want hij weigert te gaan betalen etc.
Soms is het voor ons langs de zijlijn makkelijk redeneren, ik denk zelf dat iemand eerst zelf de laatste druppel moet voelen tot er stappen genomen worden. Helaas gaat dit ten koste van heel veel.
Zolang onze kennis er nog niet is zijn wij er voor haar en als zij die keuze uiteindelijk maakt en alleen met haar kinderen doorgaat dan ook zullen wij er voor haar zijn.
O nee Bernadette.
Dat doe je zeker niet.
Zoals ik al schreef: ik ben een gelukkig mens (geworden).
Ik ben gezond,Hans is gezond.
Ok, we zijn wat strammer,maar dat mag op onze leeftijden;) en doen het allemaal wat rustiger aan, heerlijk toch?
We hebben onze 7 katten, we hebben een dak boven ons hoofd, we hebben elke dag te eten en zo kan ik nog veel meer dingen opnoemen.
Door mijn rugzakje heb ik veel geleerd, dus het heeft zeker positieve dingen opgeleverd.
En lachen is de beste medicijn en meid, we lachen wat af hier.
Jeannette, ik hoop voor jou dat je eindelijk je rust kunt houden en opnieuw weer kan genieten van het leven.
Men zegt wel eens: waar 2 kijven hebben 2 schuld.
Ik wilde best een stukje schuld op me nemen,maar mishandeling en de rests, dat is niet goed te praten.
Voor de rest herken ik zoveel in jouw verhaal en daarom hoop ik zo, dat je net zoveel geluk weer kan vinden als ik heb.
Hoi
Wat erg als dit moet meemaken
En inderdaad aan de zijlijn weet je het altijd beter zo bezondigen we ons er allemaal een beetje aan
Het is dan goed om eens te lezen hoe iemand uit de slop is geraakt en aan de lijve kan vertellen hoe moeilijk het is.
Je eigenwaarde terugvinden, werk vinden enz…
Soms zijn deze mensen te lief en te verdraagzaam voor andere mensen en dat siert hun maar sommige mensen maken daar kennelijk misbruik van oa man die hen mishandelt een ouder die psychisch beslag op de kinderen blijft leggen (volwassen kinderen bedoel ik)
Als je dan geen héél sterke persoonlijk hebt denk ik dat het moeilijk is en dat schuldgevoelens snel bij deze mensen aan te praten zijn
Maar het belangrijkste is ze zijn er in geslaagd en het heeft voor hun verdere leven een sterkere mens van hen gemaakt
Viviane
Ik heb een Hyvesvriendin die me het afgelopen jaar bijna dagelijks belde. Elke keer was ze zo overstuur dat ik haar nauwelijks kon verstaan. Ze is getrouwd met een explosief type die ik van vroeger ken, en hij heeft nogal erg losse handjes.
Nadat ik wekenlang naar haar luisterde, heb ik haar wat telefoonnummers, adressen en urls gegeven, en nog eens gezegt dat ik het niet erg vind als ze me belt en een oor of virtuele schouder nodig heeft, maar dat ze ook eens moet nadenken of ze wel op deze manier met hem door wil gaan.
Ze wil dus niet bij hem weg, maar zo blijft ze dus in hetzelfde cirkeltje zitten. De laatste keer dat ik van haar hoorde was vlak voor kerst, en toen belde ze me midden in de nacht terwijl er naast me eentje lag die er om half vier uit moest. Ik heb het gesprek kort gehouden….en nu ligt ze in het ziekenhuis en voel ik me schuldig.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?