Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
decency
Ik hoorde vandaag in het journaal dat er onderzoek gedaan gaat worden en/of dit wel toegestaan is.
Mijn man en ik hebben beiden al aangegeven dat we niet gereanimeerd willen worden als er geen hoop is. Leven als een kas plantje willen we niet. En zoals zijn vader erbij zit in het verzorgings tehuis al wachtend op de dood ook niet.
Mijn moeder hebben ze tegen haar wil in een paar ker gereanimeerd tot de doktoren zelf vonden dat het niet meer haalbaar en verantwoordelijk was en lieten ze ons met de keus om af te koppelen. Wilden we niet dan werden wij uit de macht gezet en deden ze het toch. Maar daar mijn moeder jaren geledne al had aangegeven om niet als kasplantje te willen leven hebben we haar wens hoe pijnlijk het ook voor ons was ingewillicht.
A.s vrijdag zou ze 71 jaar zijn geworden
Als ik kijk naar opa, die had getekend voor euthanasie maar toen hij als een kasplantje in het ziekenhuis lag, hielden ze hem gewoon in leven. Opa was bang om dood te gaan en had angst voor de pijn e.d. heeft alle dagen gehoopt op verlossing maar het kwam maar niet, tot hij zelf zijn laatst adem uitblaaste.
Ander geval, oma lag meer dood dan levend in het ziekenhuis en ze bleven haar maar reanimeren (oma had een overdosis medicijnen ingenomen, ze wilde niet meer en zeker niet oud en ongelukkig verder leven) manlief heeft na div. pogingen van de artsen gezegd…. als ze nu nog bij komt, komt ze terrecht in het leven dat ze zeker niet wilde, hoe lang willen jullie nog door gaan?
Adnil, stel je voor je ligt langs de kant van de weg, ambu komt eraan en ze gaan je wel reanimeren?
Zo zie je maar, het onderwerp brengt weer vragen naar boven. 
Mijn oma was 94 en wilde al vanaf haar 90e niet meer. Het was mooi geweest voor haar. Als ze die verd… pacemaker niet gehad had was ze allang vanzelf gegaan. Nu moest ze nog meemaken hoe haar dochter stierf aan borstkanker, ze werd doof, blind, kon haar handen niet meer gebruiken, en op het laatst werd haar been nog tegen haar wil in geamputeerd.
Het was hartbrekend om aan te zien, vooral omdat ze elke avond bad om opgenomen te worden in de hemel. Iedere ochtend werd ze hevig teleurgesteld weer wakker.
Op afspraak zou ze morfine krijgen tegen de pijn, zodat dit zakje met botten niet zou hoeven te lijden op haar oude dag. Maar helaas kreeg ze op een gegeven moment toch paracetamol…..sorry, vergissing van het verplegend personeel:(
In sommige ziekenhuizen is het praktisch onmogelijk om waardig te sterven…………..
