ben ik nogmaals

  • krieltje

    hallo hier ben ik nogmaals

    had een aantal dagen geleden een bericht geplaatst over mijn man en dat hij een relatie wou beginnen met een kollega

    we hadden besloten om samen het weer te proberen

    ik heb er erg veel moeite mee omdat hij elke dag met haar samenwerkt

    nu is hij wel ineens erg veranderd

    hij neemt bloemen etc voor me mee

    is heel gezellig thuis ook voor de kinderen

    en is naar mij toe heel aardig

    krijg vaak een knuffel of een aai

    terwijl hij dit eerst niet deed

    moet ik dit nu zien als een verzoeningspoging of zou hij me gewoon nog in de maling nemen?

    stomme vraagmischien maar ik weet het ook niet hoe ik het moet opvatten

  • Paul

    Misschien heeft ie wel een blauwtje bij haar gelopen, en

    wil hij het weer goedmaken met je.

  • rina

    Wij van deze kant kunnen niet in zijn hoofd kijken, hebben enkel jouw verhaal om op af te gaan.

    Als je daarover dus twijfelt, vraag het hem dan op de man af.

    Rina

  • Ynid

    Moeilijk hoor, om weer vertrouwen te krijgen in je man. Wil je opnieuw beginnen, dan moet je deze vraag inderdaad aan je man kunnen stellen. Hij moet toch beseffen “wel vergeven, niet vergeten”. Dat kan toch niet zo vlug.

    Sterkte.

    Ynid

  • viviane

    Hoi

    Probeer het als een positief signaal te zien wat niet wil zeggen alles onder de mat te schuiven

    Dat je daarbij vragen stelt en twijfels heb kan ik wel begrijpen maar gaat er van uit dat hij echt mee wil werken.

    Je kan wel voorzichtig aanbrengen dat je daaromtrent een gesprek wil over hoe jullie beide het verdere huwelijk zien zonder elkaar te verwijten.

    Zomaar iets onder de mat vegen het is over ik heb het ingezien potje dicht en we doen verder kan volgens mij ook niet.

    Problemen moeten opgelost raken en zoals Paul zegde hij heeft misschien een blauwtje gelopen dus we gaan maar terug naar de thuisbasis ik vind dat dit zeker uitgepraat moet worden

    Succes en we leven met je mee

    Viviane

  • Petr@

    Logisch dat je zo twijfelt, je vertrouwen in je man heeft een behoorlijke optater gehad! :(

    Overigens vind ik het knap van je dat je het toch samen met je man weer wil gaan proberen. Ik zou dat absoluut niet kunnen, wie eenmaal mijn vertrouwen beschaamd, kan het voorgoed “shaken”!

  • krieltje

    bedankt voor jullie reakties

    maar als ik er iets over vraag zegt hij

    we gaan toch samen verder anders was ik wel met onze relatie gestopt

    dus daar word ik ook niet veel wijzer van

    hij zegt nog steeds dat het alleen van zijn kant afkwam en dat zij er nog niets van afweet

    waar ik dus mijn vraagtekens bij heb

    ik vraag me af hoe hij zich gedraagt tegen haar op zijn werk

    maar alsik dat vraag zegt hij ik heb nooit iets laten merken

    voorlopig hebben ze eerdaags met het werk een etentje

    en ik vroeg wie er allemaal meegaan

    hij noemde allemaal namen maar niet haar

    maar nu zag ik een lijstje liggen wie er allemaal meegaan en ze staat er wel degelijk bij

    ik weet het nog steeds niet…

  • Paul

    Misschien een onorthodoxe oplossing, maar als je vermoed dat je

    man niet eerlijk is tegen jou, zou je haar zelf kunnen bellen ofzo.

  • Paul

    of zeg ik nu iets heel erg fouts ?

  • Wilhelmina

    'we hadden besloten om samen het weer te proberen' zeg jij?

    'we gaan toch samen verder anders was ik wel met onze relatie gestopt' zegt hij ?

    'dus daar word ik ook niet veel wijzer van' zeg jij

    Nou daar wordt je 'n heleboel wijzer van ! HIJ mag blij zijn dat JIJ niet met de relatie gestopt bent!

    Kortom: zie niet jezelf maar HEM als slachtoffer van ZIJN gedrag.

    Je kunt inderdaad (!) vergeven maar niet zomaar vergeten, want daar is wel wat meer (van zijn kant!) voor nodig. Bloemen en knuffels zijn heel aardig, maar het voornaamste is toch dat hij moet laten zien dat hij te vertrouwen is. Dus eerlijk en open tegen jou moet zijn!

    Verder kost het hem opnieuw kunnen vertrouwen natuurlijk best wel wat tijd.

    Die tijd moeten jullie elkaar wel gunnen.

    Sterkte !