Ik kijk wel, in een verloren uurtje (Uitzending gemist).
En ik lach erom.
Het is een programma met een hele vette knipoog.
Hij heeft humor, die soms even te ver gaat…maar dat weten we toch?
Maar adrem is hij zeker.
En zijn gezondheid is niet te koop, zelfs in glamourland niet.
Ik kijk ook naar De Rijdende Rechter, Hello Goodbye(vind ik een geweldig integer programma),Bouwval gezocht,Een dubbeltje op zijn kant,Popstars,Andre van Duin.
Programma's,waar ik niet bij na hoef te denken.
Ik kijk en denk dan bij mezelf:“Ik ben blij dat ik die zorgen niet heb(hoe blijf ik rijk?), ben blij dat we in een huurhuis wonen (en geen bouwval hebben gekocht), ben blij dat we elke maand de rekeningen kunnen betalen en nog lekker kunnen leven ook (je leeft naar je inkomen) etc.”
Tuurlijk is het rot voor bv de mensen die bij DSB werk(t)en en volgende week hun baan( misschien ) kwijt zijn.
Maar die tijden zijn er eerder geweest, crisistijden en ook daar zijn we uitgekomen.
Laat mij maar lekker in mijn eigen schoenen staan,gewoon mezelf zijn.
Hoe anderen over me denken, zal me een zorg wezen.
Niet mijn probleem en zonde van mijn tijd.
Ik leef lekker in mijn eigen “glamourlandje”