Massamanipulatie ???

purk

28-10-2008 22:26

Mijn ouders staan erg open voor dit soort dingen, gelukkig. Mijn vader (nu 73) is altijd tuinder geweest, en zorgde altijd voor een positief klimaat in zijn kas. Dat wilde zeggen dat zijn werknemers echt pauze hadden, bij ons in huis. s'winters werd er zelfgemaakte erwtensoep gemaakt, en als het zo uit kwam, stuurde hij zijn werknemers lekker naar huis, zonder dat ze er een halve dag voor hoefde in te leveren.
Mijn vader vindt dat, een positief klimaat, ook voor planten voelbaar is. Iedereen verklaarde hem voor gek, maar zijn planten vlogen letterlijk naar amerika, omdat ze zo mooi waren
Eigenlijk heb ik, wat dat aangaat, erg spirituele ouders. Ik ben daar enorm trots op, en nog steeds blij mee!
Mijn broer en ik waren vroeger enorm heldervoelend. Nu een stuk minder, al is onze telepatische band enorm sterk. Hij woont in Noorwegen, maar voor mijn gevoel is hij vlak bij. Ik voel dat hij het goed maakt.
Mijn zoontje heeft al zo veel aan zien komen, dat ik hoopte dat het wel iets af zou nemen. Hij zag ook heel vervelende gebeurtenissen, al een jaar van tevoren.
Dat is niet leuk voor een kind van 3.
Hyperactief A-P

28-10-2008 22:32

Het belangrijkste is je eigen waarneming op dat moment Tries, natuurlijk is het prettiger als je over dit soort ervaringen met anderen kunt communiceren. Ik vindt het behoorlijk invaliderend als mensen iets wegwuiven waar ze in feite zelf geen waardeoordeel over kunnen hebben. Ik heb bijvoorbeeld ook geleerd dat je onbewust heel heftig kan reageren op oude situaties, tot zelfs in de baarmoeder en verder terug. Ik kon daar zelf op dat moment niets anders mee dan alleen maar luisteren.
Tot ik enorme koppijn kreeg. Even voor de duidelijkheid, ik heb zelden koppijn, en als ik het heb dan wordt het heftiger totdat ik ga slapen, ik slik er dan nooit iets voor en de volgende morgen is het weer weg. Deze keer dacht ik opeens aan wat ik daarover geleerd had. Ik ging voor mezelf terug in de tijd, maar vond niets. Totdat het 12 uur was en ik er meteen aan dacht om mijn oudste zoon die jarig was te feliciteren. Opeens gingen er allerlei belletjes rinkelen dat zo'n 2,5 decennia terug er nogal een stress situatie was geweest toen ik zijn moeder naar het ziekenhuis reed voor de bevalling.
Het begin van deze eerste zwangerschap was niet volgens het boekje verlopen, vandaar dat we toen het zo ver was naar het ziekenhuis verwezen werden om risico's uit te sluiten. En nog voor ik het meteen besefte was mijn koppijn weg, en niet zoals andere keren dat ik het nog heftiger mee naar bed nam. Vanaf dat moment weet ik door mijn eigen ervaring dat oud zeer heel lang op kan spelen, maar nog belangrijker, heel snel weg te krijgen is, als je het juiste eerste beeldplaatje maar aanraakt. Groetjes v Hyperactief
P.S.: Heb je de documentaire nog gezien, en zo ja wat vindt je ervan ???
Hyperactief A-P

28-10-2008 22:41

Ouders dus om zuinig op te zijn purk, leuk om te lezen, en ik geloof daar ook wel in. Het welzijn van personeel heeft zo en zo invloed op het eindproduct, daar zou meer aandacht voor moeten zijn. Ik weet dat ik in het verleden banen gehad heb, waar je gewoon een hekel eraan had als je vakantie op moest nemen, waar vindt je dat nog ? En kinderen van 3 zijn flexibeler als je denkt hoor in gedachten. Dat boek wat ik eerder aanhaalde schrijft daar ook over, we zijn vaak veel te beschermend naar kinderen toe. Kinderen hebben nog een schone geest die veel aankan, eerlijkheid voor alles. Daarnaast hebben we groot en klein alle tegengestelde emoties nodig, zonder kwaad geen goed etc. Groetjes v Hyperactief:)
purk

28-10-2008 22:52

ja, dat is ook wel zo. Maar mijn zoontje heeft een jaar lang met grote regelmaat s'nachts wakker gelegen, en zei dan dat “” pappa richard" , mijn man, naar het ziekenhuis moest, omdat zijn hand stuk was. Zijn hand was stuk, maar er was geen bloed.
Ik probeerde het dan wat te relativeren, (ik dacht dat hij zijn arm wellicht een keer zou breken ofzo) maar daar kon ik Bas niet mee gerust stellen. Zijn angst kreeg ik er niet mee weg.
Uiteindelijk lag richard een jaar later in het ziekenhuis, met een “ kapotte arm”, idd geen bloed, maar wel diagnose MS. Op dat moment zag het er even uit dat het erg progressief was, dus waren we enorm geschrokken. En dat rotgevoel had Bas al een jaar eerder aan zien komen.
Bas had ook gezegt dat uiteindelijk zijn arm het wel weer ging doen. Daar hielden we ons, op dat moment ook aan vast, en idd. Alles doet het weer
Hyperactief A-P

28-10-2008 23:28

Een mooier voorbeeld van tegenovergestelde emoties voelen kun je niet geven purk. Het mooiste is dat alles op zijn pootjes terecht gekomen is, heb jij de docu inmiddels al helemaal gezien ??? Ik ben ook wel benieuwd wat er van deel 3 gevonden wordt. Groetjes v Hyperactief:)
Tries

28-10-2008 23:43

heb hem nog niet afgekeken sorry maar ga ik zeker doen, beetje heftige tijd en wil en doe ik een beetje te veel
ga daarom ne ook naar me bedje mar ga het je zeker laten weten…
gr Tries
Hyperactief A-P

29-10-2008 00:22

Oké Tries, ik denk dat ik ook mijn mandje maar op ga zoeken. Ik zat net even naar een stuk op TV over Kameroen te kijken, en walgde van de mentaliteit van sommige kerels aldaar, en ben verbaast over de aanpak daarvan. Eentje had zijn nichtje zwanger gemaakt, de familie traditie aldaar is dat ze nu een zwarte geit op een bepaalde manier moeten doden, gaat die niet dood, dan moet of de baby of de verkrachter gedood worden. Rare wereld leven we in… Groetjes v Hyperactief
purk

29-10-2008 06:55

nee, want ik zit op mijn werk!
Tussen de bedrijven door effe snel hier kijken. Ik heb slaapdienst, ben gister om 15.30 begonnen, en moet tot een uur of 11. Vanmiddag mijn kinderen vrij, dus moet vanavond even weer de tijd nemen . Ik heb de link ook naar mijn pa gemaild.Pa en ik kunnen echt uren kletsen over deze rare aardkloot
purk

29-10-2008 07:11

Over mijn pa gesproken, moet ik ineens aan denken. Mijn vader heeft zich heel vaak afgevraagd of hij wel een “ goede vader” is geweest voor ons. Mijn moeder deed echt alles aan verzorging etc. Mijn vader zat altijd in de kassen. s'ochtends vroeg, s'avonds 3x naar de veiling, zaterdagochtend naar de veiling, zondagavond ook. Wij zijn in totaal 1x op vakantie geweest, 1 week naar duitsland. Soms was er een slecht jaar, en kon ik geen Nike gympen krijgen. Ander jaar ging het weer goed, en lukte het wel.
Hij zat niet achter mijn reet aan qua school. Vroeg nooit naar mijn cijfers. Wel was hij supertrots dat ik toegelaten werd op het Grafisch lyceum, om reclametekenaar te worden!
Toen ik na mijn diploma voor een lullig loontje in de hulpverlening ging, heeft hem nooit kunnen schelen. Je moet doen wat je leuk vindt, is zijn motto.
Pa was eigenlijk een stille, wat betreft emoties.
en toen ik een jaar of 18 was, weet het nog zo goed (al weer 20 jaar gelee) stond mijn buurman, tevens zijn broer, bij ons in de paardewij, gewapend met een schop, te wachten bij een molshoop.
Ik liep er op af, en vroeg waar hij op stond te wachten? “ op die mol” (snapte ik ook wel) Dus ik vroeg “ en als ie boven komt, sla je zijn harses in?”
Dat was idd het plan.
“ waarom?” vroeg ik droog, mijn paarden zijn niet bang van een mol!
daar ging het hem niet om, nu zat mol nog hier, maar binnen 20 min. zou de mol in zijn tuin komen (200 meter verder). Dit leek mij nogal sterk.
Ik liet me vallen op mijn knieen, en schreeuwde in de molshoop tegen mol, dat hij beter benee kon blijven, ivm oom met slechte bedoelingen, en vroeg hem netjes om op ons grond te blijven met zijn gangenstelsel.
Mijn oom werd woedend! Ik zie hem nog spetteren en schreeuwen.
Mijn vader kwam op zijn boze broer af, en vroeg wat er aan de hand was. “ die dochter van jou is ziek in dr kop, hartstikke ziek” !
“ ow” zegt pa droog. “ vanwaar deze diagnose?” Zijn broer vertelde over het wegjagen van die rotmol.
Toen stond mijn pa daar, letterlijk met rode ogen. Zo trots als een pauw! Legde zijn hand op mijn schouder, en zei tegen zijn broer, “ ik twijfel zo vaak of ik wel een goede vader ben geweest, maar als ik zie hoe een goed mens mijn dochter is geworden, weet ik dat ik het belangrijkste deel goed heb gedaan, respect hebben voor alles wat leeft”
Daar hadden mijn pa en ik het mooiste vader-dochtermoment sinds jaren terwijl zijn broer nog roder werd, en zei dat mijn pa “ ook ziek in zijn hoofd” was!
Hyperactief A-P

29-10-2008 10:14

Ha, ha, ha, schitterend verhaal purk. En zo is het maar net, meer mensen zouden hun kinderen vrije keuzes moeten laten maken i.p.v. de druk van wat ouders willen. Dat wat ik van jou vader lees over gesloten en zo, en nu hele gesprekken over het wereldgebeuren dat ervaar ik precies zo. Ik had als kind nooit kunnen dromen dat we uiteindelijk zo'n band zouden krijgen als nu. (Niet dat ik negatief tegenover mijn vader stond of zo, maar gezien zijn geslotenheid eerst.) Beter zo dan andersom. En wat je ervan vond hoor ik nog wel. Groetjes v Hyperactief

Massamanipulatie ???

purk

Hyperactief A-P

Hyperactief A-P

purk

Hyperactief A-P

Tries

Hyperactief A-P

purk

purk

Hyperactief A-P