Het verhaal van Fréderike Geerdink: ‘Ik hoor de vrouwen naast me huilen’
Journalist Fréderike Geerdink, vorige week in Koerdistan gevangen genomen en Turkije uitgezet, vertelt haar verhaal. ‘De Koerden weten weer twee ogen minder op zich gericht.’
"Mijn ondervragers lachen me uit. ‘Je wist niet dat je in verboden gebied was? En dat moeten wij geloven?’ Hun lach is gemaakt, met hun armen over elkaar en achteroverleunend in hun stoelen. Ik voel me in een film, haal mijn schouders op. ‘Wij zijn gewoon bezorgd om jouw veiligheid, jouw leven,’ zegt de opperondervrager. Mijn beurt om te lachen, en de adrenaline in mijn lijf maakt me een tikje te bijdehand: ‘Oh, fijn. Doe even die sigaret uit dan.’ Hij doet het nog ook.
Maar wie was er nu de sterkste, de staat of ik? Het is één van de vragen die me bezighouden nu ik, zes dagen na die eerste ondervraging door de Turkse politie, tegen mijn wil in Nederland verblijf. Turkije heeft me precies waar ze me hebben willen: weg uit Koerdistan, niet langer in staat verslag van de allerlaatste ontwikkelingen in de Koerdische kwestie te doen. Tegelijkertijd schiet het land zichzelf in de voet. Een buitenlandse journalist die wordt uitgezet omdat haar werk de autoriteiten niet bevalt, trekt enorm de aandacht, óók naar de Koerdische kwestie.
Maar terwijl ik denk in termen van de staat versus Fréderike, zie ik ook telkens het gezicht voor me van Hevzat. Zij was een van de deelnemers van de ‘Levend Schildgroep’ waarmee ik op pad was toen die hele groep werd afgevoerd naar het politiebureau in Yüksekova, dicht bij de Iraanse grens."
Lees verder op parool.nl
Doortje Briedé-Bultman