Qiu Jin was een dichter, onderwijzeres, zwaardvrouw, rebellenleider en waarschijnlijk de eerste Chinese feministe. Van een uitgehuwelijkte vrouw met gebonden voeten ontwikkelde ze zich tot een feministische activiste die mannenkleding droeg. Ze werd onthoofd voor haar betrokkenheid bij een gewapend complot tegen de feodale Qing dynastie. Sindsdien staat ze symbool voor de onafhankelijkheid van de vrouw in China. Daar is ze bekend als ‘Vrouwenridder van het Spiegelmeer’.

Achtergrond

Qiu Jin werd geboren op 8 november 1875 in een aristocratische familie in Shanyin, in de Provincie Zhejiang. Als dochter van een welgestelde familie kreeg ze goed onderwijs en leerde lezen, schrijven, paardrijden en zwaardvechten. Op 21 jarige leeftijd werd ze uitgehuwelijkt aan een welvarende man. Ze kreeg een zoon en een dochter. Na een huwelijk van acht jaar verliet ze haar man en kinderen en verbleef twee jaar in Japan. Hier verdiepte ze zich in westers gedachtegoed en raakte ze betrokken bij het Revolutionair Bondgenootschap van Sun Yat-Sen (1866-1925). In 1907 werd ze veroordeeld voor haar bijdrage aan een mislukte revolutionaire opstand en werd publiekelijk geëxecuteerd.

Nieuw levensdoel

Qiu Jin was erg ongelukkig in haar huwelijk met een zeer conservatieve man. Ze leed onder de traditionele en onderdrukkende sekseverhoudingen die heersend waren in het keizerrijk van de Qing (1644–1912). Na de verhuizing van haar gezin naar Beijing in 1903 kwam ze in aanraking met een groep gelijkgestemde vrouwen die door middel van poëzie en brieven met elkaar correspondeerden over modernisering en emancipatie. Qiu Jing verdiepte zich steeds meer in feministisch gedachtegoed en voelde een steeds sterkere drang om in actie te komen. In 1904 vertrok ze naar Japan om in vrijheid te strijden voor de emancipatie van de Chinese vrouw. In een brief aan haar broer schreef ze: “Ik wijd mijn leven aan de creatie van een blijvend nalatenschap, dat ten goede moet komen aan toekomstige generaties vrouwen en mannen”. Ze ruilde haar traditionele vrouwenkleding in voor een westers mannenkostuum en ontbond haar voeten.

Lees verder op isgeschiedenis.nl