dieren en liefde

  • Dikkertje Dap

    Volgende week wordt ik voor vrij lange tijd opgenomen in het ziekenhuis. Dit betekent onderdak voor mijn allergrootste lieve poezenkind zoeken, want alleen is maar alleen.

    Uiteindelijk is de keuze gevallen op een ontzettend leuk, vrolijk kattenhotel, voorzien van alles en nog wat.

    Maar …… ik merk dat ik er toch enorm verdrietig van ben. Ik heb en wil zelf geen kinderen, dat is eigenlijk het diertje een beetje voor mij qua gevoel. Nu voel ik me zo stom dat ik daar zo naar van kan worden, als ik naar het beessie kijk en weet wat hem te wachten staat lopen de tranen over mijn wangen :S

    Spreek mijzelf de hele dag toe dat het beter voor hem is, dat ik me niet zo moet aanstellen blah… blah… blah…. Nu is mijn vraag; zijn er meer vrouwen die zo van een diertje kunnen houden alsof het je eigen kind is (en wat ik al zei; ben bewust kinderloos), vindt mijzelf een stomme sentimentele trut, maar aan de andere kant zie ik het liever ook weer zo als dan dat je een beestje verwaarloost!.

    Liefs van een ietwat sentimentele Dikkertje Dap

  • Doortje Briedé

    Hoi Dikkertje Dap,

    Wat naar dat je naar het ziekenhuis moet. Van harte beterschap!

    Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt over je poezenkind. Zou ik net zo hebben en ik vind er ook helemaal niets sentimenteels aan dat het je tranen kost om hem in een hotel onder te brengen, al is het dan nog zo'n goed hotel.

    Veel sterkte en nogmaals: beterschap!

    Hartelijke groeten,

    Doortje

  • Bella

    nee hoor is helemaal niet gek, ik ben net zo. Maar het is toch beter zo dat ze naar een goed poezenhotel gaat en dat er dan goed voor haar gezorgd wordt, is voor jou ook een hele geruststelling toch. Want als ze alleen thuis is en er komt af en toe iemand voor haar zorgen, dan maak je je ook ongerust en nu wordt ze de hele dag in de gaten gehouden.

    Ik heb ook geen kinderen en mijn katje is ook mijn allesie. en beterschap voor jou