Heldenmoed

  • Pluis

    Mijn moeder heeft twee jaar geleden ook haar nier afgestaan aan een vriendin / schoonzusje van haar.

    De nier werkte voor 98% bij die vriendin, echter, ging ze vorig jaar dood aan maagkanker…

    De begrafenis vond ik vreselijk. Buiten dat mijn tante werd begraven, ging er ook een stukje van mn moeder de grond in…

  • serine

    jeeeeeeeeeeetje dan heeft god haar echt willen hebben zeg…(denk je dan)

    wat is dat een vreselijke pech…

    nee dat is een drama

  • Pluis

    Het trieste was, dat ze steeds klaagde in het ziekenhuis, dat ze moeilijk kon eten. Zat tussen haar oren, zeiden de artsen, want de nier werkte perfect! Uiteindelijk bleek, dat ze een enorme tumor in haar maag had, toen ze hier eindelijk achter kwamen, was het al te laat. Twee dagen later stierf ze.

  • Dikkertje Dap

    Ik ben geen donor, voel me daar ook niet schuldig over. Lees het boek “eindeloos bewustzijn” van Pim van Lommel

  • jetta

    Vorig jaar september is mijn broer van 46 overleden,ik was geen donor,het heeft me wel aan het denken gezet en ben donor geworden.

  • eleonoor

    Dit vind ik een voorbeeld van hoe we allemaal zouden moeten zijn, maar helaas zijn we niet allemaal hetzelfde.

    Ik ben geen donor omdat ik bang ben dat bij overlijden door een ongeval ze misschien een orgaan te snel verwijderen en het idee om op een tafel te liggen en opengesneden te worden om een orgaan te verwijderen eng en weerzinwekkend.

    Maar dat iemand bewust een orgaan ter beschikking stelt vind ik prima. Ik denk dat ik het alleen zou doen om een kind te redden en dan bedoel ik mijn eigen kind dan.