Mijn moeder heeft twee jaar geleden ook haar nier afgestaan aan een vriendin / schoonzusje van haar.
De nier werkte voor 98% bij die vriendin, echter, ging ze vorig jaar dood aan maagkanker…
De begrafenis vond ik vreselijk. Buiten dat mijn tante werd begraven, ging er ook een stukje van mn moeder de grond in…
Het trieste was, dat ze steeds klaagde in het ziekenhuis, dat ze moeilijk kon eten. Zat tussen haar oren, zeiden de artsen, want de nier werkte perfect! Uiteindelijk bleek, dat ze een enorme tumor in haar maag had, toen ze hier eindelijk achter kwamen, was het al te laat. Twee dagen later stierf ze.
Dit vind ik een voorbeeld van hoe we allemaal zouden moeten zijn, maar helaas zijn we niet allemaal hetzelfde.
Ik ben geen donor omdat ik bang ben dat bij overlijden door een ongeval ze misschien een orgaan te snel verwijderen en het idee om op een tafel te liggen en opengesneden te worden om een orgaan te verwijderen eng en weerzinwekkend.
Maar dat iemand bewust een orgaan ter beschikking stelt vind ik prima. Ik denk dat ik het alleen zou doen om een kind te redden en dan bedoel ik mijn eigen kind dan.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?