een engeltje op mijn schouder

  • Dikkertje Dap

    Het ergste scenario; een lekke band op de snelweg, er niet af kunnen omdat de spitsstrook open is en ze aan het werk zijn.

    Auto gaat stuiteren, slingeren, gevarenlicht uit in de hoop dat al het achterop komend verkeer ziet dat er iets niet goed gaat. Auto tot stilstand weten te brengen precies helemaal aan het begin van een afrit. Geen berm om veilig te gaan staan, staan schermen, dus op de vangrail pal langs de snelweg plaats nemen. Hopende dat iedereeen ziet dat je stilstaat en niet bijtijds de afrit neemt. En binnen luttele minuten gaan er scenario's door je hoofd want 120 bij stilstand is toch wel erg hard. Hopen dat de vrachtwagen die die afrit neemt bijtijds ziet dat je stilstaat,zeker met laagstaande zon. Ben gaan zitten aan de snelweg op de vangrail, minuten geteld, hopende, zwetende, paniek hebbende. En daar was mijn reddende engel. Een jongen van rijkswaterstaat die in zijn dienstauto onderweg was naar huis, mij ziet staan. Zijn auto 10 meter voor mij tot stilstand brengt en acuut de rechter rij strook laat afkruisen gezien de enorme gevaarszetting. Mij begeleidt naar een veilige plek, op mijn velg rijdend. Ik ben hem mijn hele leven dankbaar, en heb hem dat ook gezegd. Doodsangsten heb ik uitgestaan.

    En dan de ANWB, enorm snel ter plaatse gezien de enorme gevaarszetting. Klasse!!!!! Ik ben beduusd, kom net thuis, ff alles op me in laten werken. Ik heb een engeltje op mijn schouder gehad. De juiste “lieve” mensen op het “juiste” tijdstip. Ze bestaan nog!!!!!!!!!!!

    Ik heb een engeltje op mijn schouder gehad. In die luttele minuten zijn er scenarios aan me voorbij getrokken omdat ik levensgevaarlijk stond……. Ik dank de mensen die altijd voor een ander klaarstaan. Heerlijk om dat in deze wereld te ervaren.

    DD

  • Desiree2

    poehee zeg dat is doodschrikken, wat een geluk heb je gehad neem maar effe een flinke neut zou ik zeggen

  • Dikkertje Dap

    Dank je Dees, ik ben inderdaad letterlijk doodgeschrokken en ik schrik gezien mijn werk niet gauw…. ik merk ook dat het me bezighoudt, heb mama en broertje gebeld. Het was heftig, en het gekke is,dat merk ik nu,je kunt de heftigheid op papier niet kwijt. Dus zit nu heerlijk ff op mijn laptop, even bijkomen….. komt goed. Dank je wel Dees

    X Jolan

  • decency

    Zie je wel, je kunt nog wel eens geluk hebben, vooral rustig blijven op zo'n moment is erg moeilijk maar zorgt er wel voor dat je blijft nadenken. Meestal achteraf komt het besef pas.

  • serine

    pfoeh nou welkom thuis zal ik maar zeggen he…

    het is echt link..

    zo heb ik laatst met mijn landrover een jeep gered die midden in een bocht stilstond..

    je moet elkaar niet laten staan op de weg..(is zo en zo binnen de landrover prikpagina wereld een hele gewone mentaliteit….wij stoppen altijd als wij iemand zien met pech op de weg..)

    dus ja die mensen bestaan nog,echt ik ken er een heleboel..;)

    je stond dus dik gevaarlijk…maar gelukkig stond je nog…ik heb het wel anders af zien lopen met mensen die met 120 km pu een klapband kregen. en van de weg af stuiterde..

    dus je hebt niet een engel op je schouder..maar 2 ;)

    vandaar mijn welkom thuis.

    gelukkig zit je nu veilig thuis en morgen even 4 nieuwe bandjes er onder laten zetten..en ieder half jaar even laten controleren.

    en zelf regelmatig controleren want het is van levens belang.

    want ik wens jou nog heel veel veilig kilometers.

    maar kom eerst maar even bij van de schrik..;)

  • greet

    ik kan me voorstellen dat je bang was.

    ik heb zelf angst om auto te rijden en zeker de snelweg.

    ik rijd nu wel dicht in de buurt waar ik de weg weet,

    maar dat is al heel wat want ik heb 23 jaar niet gereden.

    maar gelukkig dat je zo goed geholpen bent door lieve mensen ja, ze bestaan nog.

    groetjes greet

  • Swartdam

    Sterkte ,

    Lijkt me een verschrikking geweest te zijn ,groetjes Bernadette

  • Agnes

    Ja, ze bestaan inderdaad nog.

    Wat een schrik, wat een angst.

    En wat een stel geweldige mensen , ook al deden zij hun werk.

    Dat doet helemaal niks af aan wat ze zo snel gepresteerd hebben.

    Je had inderdaad een stel engeltjes op je schouders.

    En ik ben blij voor je(en voor mezelf) dat je je verhaal hebt kunnen navertellen.

    Gr.

    Agnes

  • serine

    hoe voel je je vandaag?

  • ¥ Lotje ­­¥

    Het zweet breekt je dan idd aan alle kanten uit…