Betaald babyverlof

  • Moira

    En in de bijstand blijven? Is dat een keuze? Ik zal er zelf alles aan doen om zo snel mogelijk de bijstand uit te gaan. Dus als ik een stoornis zou hebben waardoor t werken voor mij ( tijdelijk ) niet mogelijk is, zal ik er alles aan doen om dit te verhelpen, zelfs als dat zou inhouden dat ik dingen moet doen waar ik niet helemaal achter zou staan. Maar goed, dit is niet het onderwerp in dit topic, hoewel je mij wel ff prikkelde ;)

    Groet, Moira

  • Moira

    Ik schrijf ook niet dat moeders vanwege de borstvoeding thuis zouden mogen blijven, ik schrijf alleen dat het goed geregeld is hier, omdat moeders in werktijd mogen kolven. Flesvoeding is een goed alternatief als een moeder niet kiest voor borstvoeding of borstvoeding niet wil lukken, maar kiest een moeder voor borstvoeding hoeft het werk geen belemmering op te leveren.

    Groet, Moira

  • Angelique

    Borstvoeding is wel het voornaamste argument uit het artikel waar Melissa op doelt.

    Ze heeft de bron niet vermeld, het is handiger om het hele artikel te lezen.

  • Melody

    Zo is het ook niet helemaal omschreven in het desbetreffende artikel…

    http://www.ad.nl/binnenland/article1912784.ece?nscategory=topStoryB

  • Jen

    Ik vindt een jaar ook lang hoor, was dolgelukkig toen ik weer aan het werk mocht na de bevallingen (heb 3 kinderen)

    Mss verlengen naar 6 mnd ipv 4, maar een jaar is lang hoor.

    Ze zouden meer parttime banen moeten creeeren, want ik zie het in ieder geval niet zitten om fulltime te werken. Drie dagen is net te behappen.

  • melissa

    Ik heb ook wel een beetje het idee dat heel veel werkende moeders dit niet willen. Die willen drie maanden na de geboorte niets liever dan keihard terugrennen naar hun werk, de roze wolk is dan definitief vertrokken naar de noorderzon. Dan kunnen ze zich eindelijk ontrekken aan dat eeuwige gejank van de baby, die dumpen ze dan lekker bij de opvang!!

  • Fleur

    wat klinkt dat negatief Melissa.

    Een jaar lijkt misschien een lange tijd maar zelf denk ik dat het snel voorbij is.

    Ik ben het eens met een reactie hier boven dat het wenselijk zzou zijn om meer parttime banen te creeeren.

  • Nicole

    Of bij opa en oma die er dan maar voor mogen zorgen zonder er een cent voor te ontvangen. Was het bij jouw broer ook zo snel over, die roze wolk?

  • melissa

    Maar het omgekeerde is juist aan de gang. Vrouwen worden tegenwoordig op alle manieren gestimuleerd fulltime of meer uren te gaan werken, onder het mom van dat moet voor de ecenomie en er zit teveel know how en hoogopgeleid thuis, terwijl het gemiddeld aantal uren dat de NL vrouw werkt nu zo'n 24 uur is.

  • Bianca

    Dat is het nu juist.

    Nederland heeft het hoogst aantal part time banen voor vrouwen, in de overige landen van Europa niet. Ik denk dat men in Nederland erg verwend zijn

    Ik denk dat het juist duurder is om meer part time banen te behouden en te creeeren, hoewel ik heel goed besef dat die behoefte bestaat.

    Maar waarom zouden de mannen niet minder kunnen werken, nu meer dan nu het geval is? Waarom moeten de vrouwen dat altijd voor hun rekening nemen?

    Omdat zij “toevallig” de moeder is en een paar borsten heeft die kunnen voeden als je daar voor gekozen hebt?

    En ik vind ook dat als je ervoor kiest om thuis te blijven om voor je kinderen te zorgen, je goed recht is.

    Mijn ervaring is dat ik altijd ben blijven werken (32 uur in een emotionele zware baan) omdat het niet anders kon, ik was immers hoofdkostwinner.

    Ook al had ik minder willen werken of zelfs helemaal niet, dan was absoluut niet mogelijk geweest. En kinderopvang?

    Dat kan vele malen beter. Zolang er nog geen flexibele openingstijden zijn blijft het zeer belastend. Ik had meer stress door ervoor te zorgen dat mijn kinderen op tijd bij de opvang terecht kwamen zodat ik ook redelijk op tijd op mijn werk kon zijn EN op tijd weer weg moest omdat anders de leidster overuren moest maken omdat ik niet op tijd kon zijn. En dan ging het hele circus thuis verder met het koken, eten en het bedritueel. Om vervolgens rond negenen, als alles een beetje aan kant was, uitgeput op de bank te vallen en nergens meer in staat ben behalve als een halve zombie naar de tv te staren.

    Nou, ik kan je vertellen dat dat absoluut niet in mijn koude kleren ging zitten en ik heb die combinatie van zorg en werk heel erg zwaar gevonden